Mağazada Uğranılan Hırsızlık - Sorumluluk - Doğal Zararın İspatı Aranmayabilir

Davacı, kızı ile birlikte 04.04.2009 tarihinde davalı şirketin Ümraniye'de bulunan mağazasına alışverişe gittiğini, kızının L... Vuitton marka çantasının çalındığını, çantanın içinde kendisi ve kızına ait bir adet 1.500,00 TL değerinde B... marka cep telefonu, bir adet 500 TL değerinde N... N95 marka cep telefonu, 34 ... 91 plakalı araca ait kontak anahtarı ve bu araca ait ruhsat, 700,00 TL nakit, V... ve D... G... marka iki adet güneş gözlüğü, 600,00 TL değerinde makyaj malzemesi, 18.000,00 TL değerinde bir adet G... marka tektaş pırlantalı altın yüzük çalındığını, olayı fark eder etmez derhal mağaza güvenlik personeline başvurarak hırsızın kim olduğunu tahmin ettiğini belirterek gerekli önlemlerin alınmasını ve kapıların kapatılarak hırsızın yakalanmasını talep etmiş olmasına rağmen mağaza yetkililerinin bunun mümkün olmadığını belirterek yardımcı olmayı reddettiklerini, kendisi ile polislerin hırsızın eşkalini tespit etmek için mağazanın güvenlik kameralarını kontrol etmek istediklerinde ise şirket yetkililerinin mağazanın içinde güvenlik kamerası olmadığı bilgisini verdiklerini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davalının hizmet kusuru nedeniyle maruz kaldığı hırsızlık olayı neticesinde oluşan 25.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı, davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Her ne kadar mahkemece, davacının çantasının çalınmasında davalıya izafe edilebilecek bir kusur bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de, davacı, davalı şirkete ait, mağazada alışveriş yaparken çantasının çalındığı iddiası ile bu davayı açmıştır. Mahkeme tarafından da davacının çantasının çalındığı kabul edilmiştir. Davalı tarafından ise mahkemenin gerekçesindeki bu yöndeki kabulü temyiz edilmediğinden bu husus kesinleşmiştir. Ayrıca davacının çantasında bulunan para ve eşyaları, Türk Medeni Kanunu'nun 6. maddesi gereğince ispat etmesi gerekir ise de, davacının çantasında bulunduğunu belirttiği eşya, para ve takının parasal miktarının günlük hayatın olağan akışına uygun olup olmadığı araştırılmamıştır. Davalı şirkete ait mağaza da güvenlik kamerasının bulunmadığı dosya kapsamı ile sabittir. Sıradan bir işyeri olmayan davalı şirkete ait mağazaya gelen müşterinin mal güvenliğini özellikle kendi muhafazasına terk edilmiş bir eşyasını asgari özen yükümlülüğüyle korumak ve kollamak zorunda bulunduğu davalı şirkete ait işyerine gelen müşterinin yapılan reklam ve hizmete güvenerek geldiği, müşterilerin davalının hakimiyeti alanında olduğu, müşterilerin zararlandırıcı eylemlerden korunması gerektiğinin kabulü zorunludur. Ancak kişilerin kişisel eşyalarını, korumakta kendilerinden beklenen asgari özeni göstermemeleri halinde işyerlerine kusur atfedilmesi hak ve nesafet kurallarıyla bağdaşmadığı gibi işyerinin haksız yere zarara uğramasına neden olunabilecektir. Her olayın kendi içinde incelenip değerlendirilmesi gerekir. Öncelikle kişilerin kişisel eşyalarını korumada kendilerinden beklenen özeni gösterdiklerini kanıtlamaları gerekir. Bu halde tarafların olayda kusur ve sorumluluğu incelenmelidir. Davalıya ait mağazada alış veriş için bulunan davacının avize baktığı sırasında çantasını yanındaki alışveriş arabasına bıraktığı ve çantanın bulunduğu yerden çalındığı, güvenlik zaafiyeti bulunduğu, davacının da çantasını kontrolsüz bir şekilde alışveriş arabası içerisine bıraktığı dolayısı ile çantanın çalınması nedeni ile oluşan zararda tarafların müterafik kusurlarının bulunduğu sonucuna varıldığından maddi tazminat istemi yönünden tarafların müterafik kusur oranlarının tespiti yönünde inceleme yapılarak hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, HUMK'nın 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.06.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.