Yabancı Hekimlere Getirilen Kadro Muafiyeti - Kamu Yararı

İstemin Özeti :15.05.2018 tarih ve 30422 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan, Konaklamalı Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezleri Hakkında Yönetmeliğin 2.maddesinin, 8. maddesinin 1. ve 2. fıkralarının, 9. maddesinin 2. fıkrasının, 10. maddesinin 1.fıkrasının ve Ek-1 nolu listenin uzman tabip/tabip bölümünün hukuka aykırı olduğu iddiasıyla, 1., 3. ve 5. maddelerinin ise eksik düzenleme nedeniyle iptali ve yürütmesinin durdurulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti :

Düşüncesi :

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesince; davalı idarenin savunması alındıktan sonra incelenmesine karar verilen yürütmenin durdurulması istemi, savunmanın verildiği görülmüş olmakla yeniden incelendi, gereği görüşüldü:

Davacı tarafından her ne kadar, özel hastaneler dışında kalan ve ayakta sağlık hizmeti veren merkezler ile poliklinik ve muayenehanelerin yalnızca hekimler tarafından açılıp işletilebileceği, 3153 sayılı yasa ve uygulama tüzüğü uyarınca fizik tedavi ve rehabilitasyon merkezleri açmaya fizik tedavi ve rehabilitasyon uzman hekimlerinin yetkili olduğu, dava konusu yönetmeliğin 2.madddesinin 1. fıkrası ile hekimlere tanınan bu yetkinin otel sahiplerine ya da özel hukuk tüzel kişilerine de tanındığı iddia edilmiş ve mesleğin serbest olarak ifası amacıyla yalnızca hekimlerce açılması mümkün olan muayenehanelerin, özel sağlık kuruluşlarınca bu kuruluşların faaliyet gösterdikleri bina dışında açılamayacağına ilişkin Dairemizin 29.05.2018 tarih ve E:2018/362, K:2018/5326 sayılı kararı dayanak olarak gösterilmişse de; dava konusu yönetmelik incelendiğinde, düzenleme ile fizik tedavi ve rehabilitaston merkezlerinin kurulmasının amaçlanmadığı, yönetmeliğin amacının her biri kendi mevzuatı uyarınca kurulan ve faaliyet gösteren fizik tedavi ve rehabilitasyon merkezi, engelli bakım merkezi, yaşlı bakım merkezi, termel merkez ve konaklama tesisinin konaklamalı biçimde ayaktan tedavi hizmeti kapsamında birlikte hizmet verebilmelerinin sağlanması olduğu, dolayısı ile konaklamalı fizik tedavi ve rehabilitasyon merkezlerinin gerek 3153 sayılı yasa da öngörülen müessese gerekse Ayakta Teşhis ve Tedavi Yapılan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmelikte tanımlanan muayenehane statüsünde olmadığı, anılan merkezlerde sunulacak sağlık hizmetlerinin de yasal düzenlemeler uyarınca mutlaka ilgili branş hekimi/uzman hekimi ile diğer sağlık meslek mensupları tarafından ifa edileceğinde kuşku bulunmadığı açık olduğundan, davacının dava konusu düzenlemenin 2. maddesinin 1. fıkrasına ilişkin yürütmenin durdurulması istemi yerinde görülmemiştir.

Öte yandan, davacı tarafça Yönetmeliğin 9. maddesinin 2. fıkrası ile, yabancı hekimlerin bakanlık planlamalarından istisna olarak çalıştırılmalarına izin verildiği, Türk vatandaşı hekimler aleyhine olacak biçimde yabancı hekimlere tanınan bu kadro muafiyetinin eşitlik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmüşse de; davalı idarenin savunmaları incelendiğinde, ülkemizde fizik tedavi ve rehabilitaston uzmanı sayısının sınırlı olduğu, düzenlemenin amacının Yabancı Sağlık Meslek MensuplarınınTürkiye'de Özel Sağlık Kuruluşlarında Çalışma Usul ve Esaslarına Dair Yönetmelik uyarınca ülkemizde çalışma imkanına sahip fizik tedavi ve rehabilitasyon uzmanı hekimlerin özel sektörde istihdam edilerek sunulan sağlık hizmetinin kalite, verim ve ulaşılabilirliğinin artırılması olduğu anlaşıldığından, dava konusu yönetmeliğin yürütmesinin durdurulması istenen 9. maddesinin 2. fıkrasının hukuka, kamu yararına ve hizmet gereklerine aykırı bir yönü bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Uyuşmazlığın niteliğine ve davanın durumuna göre, olayda 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6352 sayılı Kanun ile değişik 27. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen koşulların bu aşamada gerçekleşmediği anlaşıldığından, yürütmenin durdurulması isteminin reddine, bu kararın tebliğini izleyen günden itibaren 7 gün içinde İdari Dava Daireleri Kurulu'na itiraz yolu açık olmak üzere 13/12/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.