Memurun Görevine Son Verilmesi

Vekili : Av. ...

Karşı Taraf (Davalı) : Maliye Bakanlığı

istemin Özeti : Mal Müdürü olan davacının, 12 ay hapis 2 ay hafif hapis cezalarına mahkum olması üzerine 657 sayılı Yasanın 98/b maddesi uyarınca görevine son verilmesine ilişkin işlemin iptal edilmesi istemiyle açtığı dava sonucunda. Ankara 6.İdare Mahkemesince verilen ret kararı, temyiz incelemesi üzerine Danıştay Beşinci Dairesince bozulmuş ise de Mahkeme bozma kararına uymayarak ret kararında ısrar etmiştir. Davacı, Ankara 6.İdare Mahkemesinin ret kararında ısrarına ilişkin 26.4.1993 günlü, E:1992/1085. K.1993/637 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

Savunmanın Özeti : Temyiz edilen kararın usul ve hukuka uygun olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi : Emin Sınmaz

Danıştay Savcısı Günay Erden''in Düşüncesi Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle İdare Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay İdari Dava Daireleri Genel Kurulunca gereği görüşüldü:

Mal Müdürü olan davacının,12 ay hapis,2 ay hafif hapis cezalarına mahkum olması üzerine 657 sayılı Yasanın 98/b maddesi uyarınca görevine son verilmesine ilişkin işlemin iptal edilmesi istemiyle açtığı dava sonucunda, Ankara 6.İdare Mahkemesinin 25.2.1988 günlü, E:1987/668, K:1988/153 sayılı kararı ile dava reddedilmiş; bu karar temyiz incelemesi sonucu Danıştay Beşinci Dairesince davacı hakkında verilen hapis cezalarının tek eylemden verilmeyip iki ayrı eylem sonunda verildiğinden cezaların içtimai suretiyle toplamının altı ayı aştığı gözönünde tutularak göreve son verme yolunda tesis edilen işlemde mevzuata uyarlıktan söz edilemiyeceği gerekçesiyle 15.1.1991 günlü, E:1988/3454, K:1991/26 sayılı kararla bozulmuştur.

Ankara 6.İdare Mahkemesinin. Danıştay Beşinci Dairesinin bozma kararına uymayarak ilk kararında ısrarı üzerine, davacı, bu kez 26.4.1993 günlü, E:1992/1085, K:1993/637 sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

İdare Mahkemesince, davacının Mal Müdürü iken geceleyin konut dokunulmazlığını bozmak suçundan 6 ay hapis, zorla ırza geçmeye eksik kalkışma, fiili sarkıntılık olarak nitelendirildiğinden 6 ay hapis, saldırgan sarhoşluk suçundan 2 ay hafif hapis cezası ile neticede Türk Ceza Kanununun 71 inci maddesi uyarınca verilen cezalar içtima ettirilerek 12 ay hapis ve 2 ay hafif hapis cezası ile cezalandırılmasının hükme bağlandığı, söz konusu cezanın Yargıtay ilamı ile onanarak kesinleşmesinden sonra, idarece 657 sayılı Yasanın 98/b ve 48/A-5 maddelerine göre davacının görevine son verildiği, olayda söz konusu Ağır Ceza Mahkemesi kararı ile verilmiş olan cezanın iki altı aylık ceza olmayıp hüküm fıkrasında tek bir ceza olarak yer alan on iki ay hapis cezası olduğu, cezaların içtimainin yalnızca infaza yönelik olduğunu kabul etmenin içtima kurallarına aykırı olacağı ve içtima edilen cezaların ilk niteliklerini kaybedip içtima ile verilen yeni bir ceza haline geldiği, bu durumda davacıya verilen cezanın 657 sayılı Yasanın 48 inci maddesinin (A-5) bendi kapsamına giren 6 aydan fazla hapis cezası olduğunun kabulünün gerektiği belirtilerek ret kararında ısrar edilmiştir.

Temyiz edilen kararın, usul hükümlerine ve hukuka uygun olduğu ve kararın dayandığı gerekçeler karşısında, temyiz dilekçesinde öne sürülen iddiaların, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı anlaşıldığından, davacının temyiz isteminin reddine, Ankara 6.İdare Mahkemesince verilen 26.4.1993 günlü, E:1992/1085, K:1993/637 sayılı kararın onanmasına, 8.4.1994 günü oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY

Ankara 6.İdare Mahkemesince verilen ve Mahkemenin ret kararında ısrarına ilişkin bulunan 26.4.1993 günlü, E:1992/1085, K:1993/637 sayılı kararının. Danıştay Beşinci Dairesinin 15.1.1991 günlü, E:1988/3454, K:1991/26 sayılı bozma kararında yer alan gerekçelerle bozulması oyuyla, temyize konu kararın onanması yolunda verilen karara karşıyız.