Silahın Elverişli Olması - Darbelerin Şiddeti - Hedef Alınan Vücut Bölgeleri - Araya Girilerek Kavganın Sonlandırılmış Olması - Kasten Öldürmeye Teşebbüs

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık İ'in mağdur H'a karşı eyleminin sübutu kabul, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık İ müdafiinin fazla ceza verildiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;

Ancak;

Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık İ. ile mağdur H. arasında horoz dövüşünde kullanılan bir kafesin kim tarafından satın alınacağı konusundan ötürü husumet bulunduğu, İ'in bu konuyu anımsatarak sık sık H'u sözlü olarak taciz ettiği, olay günü de İ'in, H'un sıklıkla gittiği kahvehaneye giderek H'u sorduğu, karşılaşmaları üzerine karşılıklı küfürleştikleri, kahvehaneden biraz uzaklaşarak kavga etmeye başladıkları, İ'in çevreden aldığı ve ele geçirilemeyen taşla H'un kafasına 5 kere vurduğu, alındaki yaranın 4x2,5 cm. ebadında 1,3 cm. derinliğinde çökme alanı meydana getirdiği, yüzde sabit iz niteliğinde olan bu yara nedeniyle H'un hayati tehlike geçirdiği, tanık İ’in araya girmesi sonucu kavganın sonlanabildiği, İsmail'in müdahale sırasında sinkaflı küfürler edip "ölsün" diyerek kastını açıkça ortaya koyduğu olayda;

A- Kullanılan taşın elverişliliği, darbelerin şiddeti ve hedef alınan vücut bölgeleri, kavganın tanıkların müdahalesi sonucu sonlandığı dikkate alındığında, sanığın eylemine bağlı olarak ortaya çıkan kastının, öldürmeye yönelik olduğu anlaşıldığı halde, suçun niteliğinde yanılgıya düşülerek öldürmeye teşebbüs yerine yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması;

B- Kabule ve uygulamaya göre de;

a- Sanığın suçta kullandığı taşın 5237 sayılı TCK'nın 6/1,f-4 maddesi gereği silahtan sayılması gerektiğinin gözetilmemesi,

b- Sanığa TCK'nın 87/1-c-d maddeleri gereğince verilen 4 yıl 12 ay hapis cezasının TCK'nın 87/1-son maddesi gereğince 5 yıla çıkarılması gerektiğinin gözetilmemesi,

c- TCK'nın 62. maddesi ile indirim yapılırken 3 sene 1 ay 15 gün yerine yazılı şekilde hesap hatası sonucu 2 sene 13 ay 15 gün cezaya hükmedilmesi;

Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, CMUK.nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 29/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.