Mağdurun Cinsel Saldırıyı Gerçekleştiren Sanıkları Kurtarmaya Yönelik İfadesine İtibar Edilemez

Kayden 03.08.1994 doğumlu olup, on beş yaşını doldurmuş olan ve şikâyetten vazgeçen mağdurenin hükmü temyiz etme hakkı bulunmayan zorunlu vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 317. maddesi gereğince reddine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:

Dosya kapsamına göre, her ne kadar mağdure 23.03.2012 tarihli beyanında sanıklar ... ile rıza ile ilişkiye girdiğini beyan etmişse de; mağdurenin tanıklar ...,. tarafından yalın ayak ve yarı çıplak vaziyette görülmesi, tanıklar ... ve ... tarafından mağdureye ne olduğunun sorulması üzerine mağdurenin sanıklar tarafından cinsel saldırıya maruz kaldığını anlatması ve sanıklar... tarafından mağdurenin tanıklardan geri istenmiş olması, mağdurenin olayın sıcağı sıcağına alınan soruşturma aşamasındaki sanıkların cinsel saldırısına maruz kaldığına dair beyanları karşısında; mağdurenin 23.03.2012 tarihli beyanlarının tamamen sanıkları kurtarmak ve olayı gizlemek amacıyla gerçeği yansıtmayan beyanlar olduğu anlaşılmakla; mağdurenin tanıklar beyanları ve alınan adli raporları ile desteklenen soruşturma aşamasındaki beyanları, alınan adli raporlar ve tüm dosya kapsamından;

Mağdure ile sanıklardan ...’in suç tarihinden önce duygusal manada arkadaş oldukları, olay günü mağdurenin mahalli bir düğüne katıldığı, sanık ...’ın da orada olduğu, düğün sonuna doğru ...’ın; mağdureye “araç yoksa seni eve bırakayım” diye teklifte bulunduğu, mağdurenin kabulü üzerine, ...’ın daha önceden temin etmiş olduğu, sanıklardan ...’in babasına ait araca bindikleri, aracı ...’ın kullandığı, araç hareket ettikten kısa bir süre sonra önceden yapmış oldukları anlaşma gereği diğer sanıklar ...’in de aracın kasasına bindikleri bir süre sonra ...'ın diğer sanıkları da ön kabine aldığı ve hep birlikte bu şekilde yolculuk ederlerken ...’ın mağdureye "seni yengemle tanıştıracağım" dediği ve telefonuyla birisini arayıp, ya da arıyor gibi yapıp "çay yap, geliyoruz, misafir getiriyorum" dediği, köye geldiklerinde içinde kimsenin bulunmadığı, kapısı açık olan eve hep birlikte girdikleri, böylece sanıkların birlikte suç işleme kastıyla hareket ettiklerinin anlaşıldığı, bu evde önce ...'in, sonra da ...'nin... ile anal yoldan zorla cinsel ilişkiye girdikleri, sanık ...'in ise cinsel ilişkiye girmek için sırada beklediği...'nın, sanık ...’in kendisiyle zorla anal yoldan cinsel ilişkiye girdikten sonra,...'in odadan çıkmasından sonra her üç sanık salonda konuşurken, mağdurenin hemen kapıyı kapatıp, arkasına bir masa dayayıp orada gördüğü bir erkek pantolonuyla, hırkayı üzerine giyinip pencereden atlamak suretiyle kaçtığı, sanık ...'in,...'nın peşinden koştuğu ancak yakalayamadığı, mağdurenin tanıklar ... ve ...'in evine sığınıp yardım istediği anlaşılmakla,

Sanıkların eylemlerini önceden yapmış oldukları plan çerçevesinde irade birliği içerisinde gerçekleştirdikleri ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu yönünden her bir sanığın diğerinin eylemine TCK’nın 37. maddesi kapsamında asli olarak iştirak ettiği ve bu şekilde sanıkların mağdureye karşı çocuğun zincirleme şekilde nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarını işledikleri anlaşıldığından, sanıkların atılı suçlardan mahkumiyetleri yerine dosya kapsamına uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatlerine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.