Boşanma - Hamile Eşin Oruç Tutması Kusur Sayılır Mı?

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Boşanma-Mehir Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi, manevi tazminat ve mehir alacağı taleplerinin reddi ile nafakaların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

Mahkemece, taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı kadına kusur olarak yüklenen hamile iken oruç tutuğu ve eşinin ailesi ile görüşmek istememesine dair vakıaların kadına kusur olarak yüklenilmesi doğru olmamıştır. Tarafların mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışları yanında davalı erkeğin mesajla eşine hakaret ettiği de anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre; boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkeğin, davacı kadına nazaran daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, bu husus gözetilmeden, tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.

Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda, davalı erkek daha fazla kusurlu olup, gerçekleşen kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi koşulları kadın yararına oluşmuştur. Bu duruma göre, davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak bu isteğin reddi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.

Mahkemece verilen ilk hüküm davalı erkek tarafından hükmün tamamı yönünden temyiz edilmiş, temyiz üzerine Dairemizin 2016/5215 Esas, 2017/10523 Karar sayılı bozma ilamı ile “kusur belirlemesinde hükmün gerekçesinin kendi içerisinde çelişkili” olduğundan bahisle bozulmuş, sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Mahkemece verilen ilk hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmemekle kadın yararına bozma kararından önce hükmedilen yoksulluk nafakası miktarı davalı erkek bakımından usuli kazanılmış hak oluşturmuştur. Bu husus gözetilmeden ilk hükümde belirlenenden daha fazla miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.

Davacı kadının dava dilekçesinde maddi tazminat olarak talep ettiği altınlar, evlilik öncesinde taraflarca düzenlenen ve mehir senedi ile davalı erkek tarafından davacı kadına ödenmesi kararlaştırılan 100 gr 5 adet bilezik ve 50 adet çeyrek altın bedeline yönelik mehir alacağıdır. Mahkemece, davacının bu talebi düğünde takılan ziynet eşyası olarak değerlendirilerek, ispatlanamadığı gerekçesi ile reddine karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davalı erkek mehir senedinde yazılı altınları veya bedellerini davacıya verdiğini ispatlayamamıştır. Gerçekleşen bu duruma göre mehir senedinde yazılı 100 gr 5 adet bilezik ile 50 adet çeyrek altın bedeline ilişkin talebin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.) (4.) ve (5.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.12.2018