Sanığın Duruşmaya Gelmemesine Rağmen Duruşma Tutanağına Çelişkili İfadeler Yazılması

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 21.08.2013 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi, 54 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

Gaziantep(Kapatılan) 6. Sulh Ceza Mahkemesinin, 30.05.2014 tarihli ve 2013/584 Esas, 2014/507 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir. Kararın 04.09.2014 tarihinde itiraz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı için dosya Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderilmiştir.

Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, Gaziantep 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2016 tarihli ve 2015/765 Esas, 2016/225 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan lehine olan 5237 sayılı Kanun’un 5560 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile hak yoksunluğuna hükmedilmiştir.

II. GEREKÇE

5271 sayılı Kanun'un 191 inci maddesinde duruşmaya başlanmasına ilişkin kurallara yer verilmiş, birinci fıkrada sanığın ve müdafiinin hazır bulunup bulunmadığı saptanarak duruşmaya başlanacağı belirtilmiştir. Somut olayda, 08.04.2016 tarihli celsede, düzenlenen duruşma zaptında "Duruşmaya gelen olmadığı görüldü." nün tespit edildiği ve hükmün "Dair; sanık ve sanık müdafinin yokluğunda..." verildiğinin zapta geçirilmesine karşın, "Sanıktan tevsii tahkikat talebi olup olmadığı soruldu", "Sanıktan esas hakkındaki savunması soruldu", "Sanıktan son sözü soruldu" nun zapta geçirildiği görülmekle; sanık ve müdafiinin duruşmaya katılıp katılmadığı yönünde çelişki oluşturulduğundan 5271 sayılı Kanun'un 191 inci maddesine aykırı davranılması, hukuka aykırı görülmüştür.

III. KARAR

Başkaca yönleri incelenmeyen Gaziantep 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2016 tarihli ve 2015/765 Esas, 2016/225 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 1412 sayılı Kanun’un 321

inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.2023 tarihinde karar verildi.