Canlı Yayında Yere Düşen Köfteyi Satışa Çıkarılacak Köftelerin Arasına Koyma - İş Akdinin Feshi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, davacının 16.10.2009-28.08.2016 tarihleri arasında davalı Metro Market şirketine ait işyerinde kasap olarak çalıştığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili, davacının, davalı şirketin Etlik mağazasında diğer davalı şirketin elemanı olduğunu ve et parçalama personeli olarak çalıştığını, 27.08.2016 tarihinde işyerinde et işleme alanında ve mesai saatinde köfte üretimi yapıldığı esnada, kendisine ait telefonla sosyal medya sitesi Facebook üzerinden canlı yayın yaptığının tespit edildiğini, canlı yayın sırasında “1 kg alana 1 kg bedava, yiyin hepsinin içine çivi bastım, taş bastım, yiyin de aklınınız başınıza gelsin” dediğini, üretim esnasında yere düşen köfteyi yerden alarak satışa sunulacak köftelerin içine koyduğunu, şirketin kurumsal kimliğini itibarsızlaşma yönündeki eylemi karşısında iş akdinin İş Kanunu 25/2-b-e gereğince 29.08.2016 tarihinde haklı nedenle feshedildiğini beyanla davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:

İlk Derece Mahkemesince, yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın reddine karar verilmiştir.

İstinaf Başvurusu :

İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:

Bölge Adliye Mahkemesince, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b.1 maddesi gereğince davacı tarafın yerinde görülmeyen istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, yıllık izin alacağı yönünden yapılan değerlendirmede ise “Mahkemece bu alacak yönünden gerekçeli kararda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın davanın tümden reddine karar verilmesi hatalı ise de, davacı vekilince bu alacak yönünden açık bir istinaf talebinde bulunulmadığı” gerekçesiyle hukuka aykırı ve hatalı bu hususun eleştirilmekle yetinildiği belirtilmiştir.

Temyiz Başvurusu:

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Gerekçe:

Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.

Anayasanın 141. maddesinde, her türlü yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılacağı açıklanmış, aynı zorunluluk 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297. maddesinde de düzenleme altına alınmıştır. Anılan kanuni düzenlemede hakimin, uyuşmazlık konusu olan olay hakkında tüm kanıtları toplaması, tartışması, bu kanıtlardan hangilerine itibar edilmediğini, hangilerini üstün tuttuğunu dayanaklarıyla birlikte değerlendirdikten sonra bir sonuca varmasının zorunlu ve gerekli olduğu vurgulanmıştır. Böyle bir yöntemin izlenmesi durumunda ancak kararın gerekçeli olduğu kabul edilebilir. Hükmü kuran hakimin böyle bir yöntemi izlemesi halinde maddi olgularla hüküm fıkrası arasında bir bağlantı kurulmuş olabilecektir. Ayrıca gerekçe sayesinde kararın doğruluğu denetlenmiş, davanın yanları tatmin ve inandırılmış olacaktır. Tüm bunlardan başka ve en önemlisi adil bir yargılamanın yapıldığı sonucuna varılacaktır.

4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.

Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.

Somut olayda, davacı iş akdinin davalılar tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia etmiş, davalı Metro şirketi ise davacının doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışı nedeni ile iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini savunmuş, Mahkemece iş akdinin işveren yönünden haklı nedenle fesedildiği kabulü ile uyuşmazlık konusu tüm talepler yönünden davanın reddine karar verilmiştir. Ne var ki, yıllık izin ücreti alacağının, iş sözleşmesinin feshine bağlı bir alacak kelemi olmakla birlikte feshin haklı olup olmadığına bağlı olmaksızın ödenmesi gerekmektedir. İlk Derece Mahkemesince bu konuda herhangi bir gerekçeye yer verilmeden talebin reddilmesi, Anayasanın 141. maddesinde yer alan amir hükme açıkça aykırı olup, bu hali ile kamu düzenine aykırılık oluşturmaktadır. Diğer yandan, davacı vekili istinaf başvuru dilekçesindeki “ ... iş akdine tek taraflı ve haksız olarak son veren davalı taraf müvekkile ödemesi gereken alacakları ve tazminatları ödememiştir” şeklindeki beyanları ile bu yöndeki itirazını istinaf başvurusuna konu etmiştir.

Mahkemece, dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirmeye tabi tutularak oluşacak sonuca göre yıllık izin alacağına yönelik talep hakkında bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu, aynı zamanda da gerekçesiz şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, karar bu yönü ile bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.06.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.