Zabıta Memuru - 1 Yıl Kademe İlerlemesinin Durdurulması Cezası
Danıştay 12. Daire
Esas No : 2008/7606
Karar No : 2010/6167
Karar Tarihi : 2010-12-10





İsteğin Özeti : Muğla 1. İdare Mahkemesince verilen 25.10.2007 günlü, E:2006/2095, K:2007/2052 sayılı kararın dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi : Harun Samsa

Düşüncesi : İdare Mahkemesince verilen karar sonucu itibariyla hukuka uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından anılan kararın gerekçesinin değiştirilerek onanması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı : Nazmiye Kılıç

Düşüncesi :İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:

Dava, Muğla ili Ortaca ilçesine bağlı Dalyan Belediyesinde zabıta memuru olarak görev yapan davacının, 657 sayılı Yasanın 125D/h,j maddesi uyarınca 1 yıl kademe ilerlemesinin durdurulması cezası ile cezalandırılmasına ilişkin 2.6.2006 tarih ve 404 sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.

Muğla 1. İdare Mahkemesinin 25.10.2007 günlü, E:2006/2095, K:2007/2052 sayılı kararıyla; davacı hakkında ceza koşullarının oluşmadığı, dava konusu işlemin davacının savunmasında belirtilen hususların yeterince araştırılmadan tesis edildiği, lehine olan hususların incelenmediği, şikayet konusunun şahsi kinden kaynaklandığına ilişkin iddialar hakkında savunmada bulunulmadığı ve herhangi bir bilgi ya da belge de sunulmaksızın dava konusu işlemin gerekçesinin ortaya konulmadığı gibi, davacının iddialarının aksinin de kanıtlanamaması nedeniyle dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

Davalı idare, işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı öne sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

Disiplin Kurulları ve Disiplin Amirleri Hakkında Yönetmeliğin 8. maddesinde, "Başbakanlık ve Bakanlıklar ile bunların bağlı kuruluşlarında görevli memurların kademe ilerlemesinin durdurulması cezası ile ilgili işleri memurların bağlı oldukları kurumların disiplin kurullarınca karara bağlanır. Ancak, bu kurumların illerde görevli memurlarından Bakanlar Kurulu kararı veya ortak kararla atananlar dışındakilerin aynı disiplin cezası ile ilgili işleri hakkında karar verme yetkisi ilgili İl Disiplin Kuruluna aittir." 2.fıkrasında ise, "İl Özel İdarelerinde, belediyelerde, bu kurumların kurdukları birliklerde, bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlarda görevli memurların kademe ilerlemesinin durdurulması cezası ile ilgili işleri ilgisine göre özel idare, belediye veya birlik disiplin kurulunca incelenip karara bağlanır."hükmü yer almıştır.

Olayda, davacı hakkında tesis edilen 1 yıl süreyle kademe ilerlemesinin durdurulması cezasıyla cezalandırma işleminin belediye başkanı tarafından tesis edildiği anlaşılmakta olup, yukarıda anılan Yönetmeliğinin 8. maddesinin 2. fıkrası uyarınca belediyelerde görevli memurlar hakkında kademe ilerlemesinin durdurulması cezası ile ilgili tekliflerin belediye disiplin kurulunca incelenip karara bağlanacağı yolundaki hüküm karşısında, belediyede zabıta memuru olan davacının 1 yıl süreyle kademe ilerlemesinin durdurulması cezasıyla cezalandırmasına yönelik olarak belediye başkanı tarafından tesis edilen dava konusu işlemde yetki yönünden hukuka uyarlık görülmemiştir.Temyizi istenen İdare Mahkemesi kararının gerekçesinde hukuki isabet görülmemekle birlikte, karar sonucu itibariyla yerindedir.

Açıklanan nedenlerle davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile Muğla 1. İdare Mahkemesince verilen 25.10.2007 günlü, E:2006/2095, K:2007/2052 sayılı kararın yukarıda belirtilen gerekçeyle onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına, 10.12.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.