Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle boşanmanın fer'i (eki) niteliğinde olan nafaka ve tazminat taleplerinin kabul veya reddi nedeniyle ayrıca vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin tabii olmasına göre davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazı yersizdir.

Davacı kadının, kendi beyanından da anlaşılacağı üzere, dava tarihinden sonra çalıştığı işten istifa ederek ayrıldığı anlaşılmaktadır. İşinden kendi isteği ile ayrılan kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilemez. O halde, davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir

Toplanan delillerden; davalı erkeğin, annesinin müdahalesine sessiz kaldığı ve eşine "boşanacağım, evi terk et" dediği, davacı kadına yönelik tehdit eyleminin ise ispatlanamadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davalı erkeğe kusur olarak yüklenilen bu davranışlar, kişilik haklarına saldırı olarak kabul edilemez. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesindeki manevi tazminat verilmesi koşulu oluşmamıştır. Bu durumda; davacı kadının manevi tazminat talebinin reddi yerine, yazılı şekilde kadın yararına manevi tazminat takdiri isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.11.2015 (Pzt.)