Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
Özet:
- Yıllık izin ücreti iş sözleşmesinin feshi ile muaccel olup, 818 sayılı Borçlar Kanunu döneminde yıllık izin ücretinde 5 yıllık zamanaşımı süresi söz konusu iken 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununda bu süre 10 yıla çıkmış olup buna göre 01.07.2012 tarihinden önce zamanaşımı süresi 5 yıl olup,bu sürenin başlangıcının fesih tarihine göre belirlenmesi gerekmektedir.
- Davacı 2003-2007 yılları arasında davalı nezdinde çalışmış olup iş akdinin fesih tarihi 16.03.2007 olmakla davacı açısından yıllık izin ücret alacağı 5 yıllık zamanaşımına tabidir.
- İşbu dava 22.09.2014 tarihinde açıldığından, dava tarihi itibari ile yıllık izin ücret alacağının tabi olduğu 5 yıllık zamanaşımı süresi geçmiştir. Bu nedenlerle süresinde yapılan zamanaşımı def'i nedeniyle yıllık izin ücret alacağının reddine karar verilmesi gerekir.
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, 16/05/2003 tarihinden 16/03/2007 tarihine kadar ... Donatım Komutanlığında asgari ücretle çalıştırıldığını, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücret alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, husumet itirazları olduğunu, davanın haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin tek taraflı ve bildirimsiz feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının yıllık izin ücret alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı noktasında toplanmaktadır.
Yıllık izin ücreti iş sözleşmesinin feshi ile muaccel olup, 818 sayılı Borçlar Kanunu döneminde yıllık izin ücretinde 5 yıllık zamanaşımı süresi söz konusu iken 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununda bu süre 10 yıla çıkmış olup buna göre 01.07.2012 tarihinden önce zamanaşımı süresi 5 yıl olup,bu sürenin başlangıcının fesih tarihine göre belirlenmesi gerekmektedir.
Somut uyuşmazlıkta davacı 2003-2007 yılları arasında davalı nezdinde çalışmış olup iş akdinin fesih tarihi 16.03.2007 olmakla davacı açısından yıllık izin ücret alacağı 5 yıllık zamanaşımına tabidir. İş bu dava 22.09.2014 tarihinde açıldığından, dava tarihi itibari ile yıllık izin ücret alacağının tabi olduğu 5 yıllık zamanaşımı süresi geçmiştir. Bu nedenlerle süresinde yapılan zamanaşımı def'i nedeniyle yıllık izin ücret alacağının reddine karar verilmesi gerekirken, zamanaşımı def'i dikkate alınmadan kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 15.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.