Yargılama İadesi - Talepte Bulunmayanlar İçin Hüküm Kurulamayacağı
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi
Esas No : 2020/2335
Karar No : 2020/6213
Karar Tarihi : 2020-10-14





Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, yargılamanın iadesini talebinin kabulü ile Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2005/377 Esas, 2007/35 Karar sayılı kararının iptali ile yargılamanın iadesini talep edenin yaşının düzeltilmesine dair davanın reddine karar verilmiş olup hükmün Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Yargılamanın iadesini isteyen M.S.T vekili dava dilekçesinde; Konya Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 2005/24457 Hz. Numarası ile açılan dava sonucu M.S.T ve birkaç kişinin yaşının düzeltildiği, M.S.T 'ın hiç bir zaman Konya iline gitmediği, suç işleyenlerin M.S.T 'ın ismini kullandığını, yaş düzeltim davasında yeterli araştırma yapılmadan ve M.S.T’dan habersiz olarak yaşının düzeltilmesine karar verildiği, kemik yaşı için hastaneye sevk edilen kişi ile M.S.T 'ın bir ilgisinin bulunmadığı ileri sürülerek yargılamanın iadesi taleplerinin kabulü ile yaş tahsisine dair kararın ortadan kaldırılması istenmiş, Mahkemece, yargılamanın iadesi istemi kabul edilerek yaş düzeltimine dair Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2005/377 Esas, 2007/35 Karar sayılı kararının iptaline, davanın reddine dair verilen ve Yargıtayca incelenmeksizin kesinleşen Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 13.06.2019 tarihli ve 2018/599 Esas, 2019/510 Karar sayılı kararının, yürürlükteki hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca kanun yararına temyizi İstenildiğinden, dosyadaki bilgi ve belgeler okunup gereği düşünüldü:

Dava, nüfus kayıtlarındaki doğum tarihinin düzeltilmesine dair kesinleşmiş mahkeme kararının yargılamanın iadesi yolu ile ortadan kaldırılması istemine ilişkindir.

1 .Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve ilâmda belirlenip dayanılan gerektirici sebeplere göre, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları itirazları yerinde görülmemiştir.

2. Yargılamanın iadesini talep etmeyenler yönünden de hüküm kurulmasına yönelik temyiz itirazlarına gelince;

6100 sayılı HMK'nin 26.maddesine göre hakim, taleple bağlı olup talepten fazlasına veya başka bir şeye hükmedemez.

Yargılamanın iadesi istenilen Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 30.01.2007 tarihli ve 2005/377 Esas, 2007/35 Karar sayılı dosyasında, Konya Cumhuriyet Başsavcılığınca davaname ile yargılamanın iadesini talep eden M.S.T ile birlikte C, D ve S'ın doğum tarihlerinin düzeltilmesi istenmiş, mahkemece alınan kemik yaşı raporları doğrultusunda adı geçenlerin doğum tarihlerinin düzeltilmesine karar verilmiş olup, mahkeme kararı temyiz edilmeksizin 27.03.2007 tarihinde kesinleşmiştir.

Doğum tarihi düzeltilen dört kişiden sadece M.S.T tarafından yargılamanın iadesi yolu ile Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 30.01.2007 tarihli ve 2005/377 Esas, 2007/35 Karar sayılı kesinlenmiş ilamın ortadan kaldırılması istenmiş, Mahkemece de sadece bu kişi yönünden inceleme ve araştırma yapılmış iken; talep aşılarak M.S.T dışında ki C, D ve S'ın da yargılamanın iadesi talepleri varmış gibi bu kişileri de kapsayacak şekilde Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 30.01.2007 tarihli ve 2005/377 Esas, 2007/35 Karar sayılı kararının iptaline ve doğum tarihinin düzeltilmesine dair davanın reddine karar verilmesi Usul ve Kanuna aykırı bulunmuştur.

SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığımın Kanun yararına temyiz talebinin yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kabulü ile Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 13.06.2019 tarihli ve 2018/599 Esas, 2019/510 Karar sayılı kararının sonuca etkili olmamak üzere HMK'nin 363/1 maddesi uyarınca Kanun yararına BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) numaralı bentte gösterilen nedenle reddine, HMK'nin 363/3.maddesi gereğince gereği yapılmak üzere kararın bir örneğinin ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 14.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.