Vergi ve Ceza İhbarnameleri - E Tebligat - Süre Aşımı
Danıştay 9. Daire
Esas No : 2019/274
Karar No : 2020/3808
Karar Tarihi : 2020-09-17





Dava Konusu İstem: Davacı adına düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2013/Ocak-Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmektedir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Adana 1. Vergi Mahkemesi'nin 21.06.2018 tarih ve E:2018/343, K:2018/432 sayılı kararıyla; davacıya dava konusu vergi ve ceza ihbarnameleri ile dayanağı vergi inceleme raporunun elektronik ortamda usulüne uygun tebliğ edildiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 107/A maddesi uyarınca tebligatın muhatabın adresine ulaştığı tarihi izleyen beşinci günün sonunda yapılmış sayılacağı hükmüne istinaden tebliğ tarihi olan 03.11.2016 tarihinden itibaren otuz günlük yasal dava açma süresinin son günü 05.12.2016 tarihine kadar açılması gerekirken bu süre geçirildikten sonra 20.04.2018 tarihinde açılan davanın süre aşımı nedeniyle esasının incelenme olanağı bulunmadığı gerekçesiyle dava süre aşımı nedeniyle reddedilmiştir.

Bölge idare Mahkemesi Kararının Özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusu reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : E-tebliğ yoluyla tarafına tebliğ edilen belgeler arasında dava konusu cezalı tarhiyatın dayanağı olan vergi tekniği raporu bulunmadığından tebliğin usule aykırı olduğu, usulsüz tebliğ nedeniyle dava açma süresinin başlamayacağı, hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunun varsayıma, yoruma ve eksik incelemeye dayandığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ GÜVEN BAHADIRTN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesi'nce, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :

Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :

Açıklanan nedenlerle;

1. Davacının temyiz isteminin reddine,

2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle süre aşımı nedeniyle reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki Konya Bölge İdare Mahkemesi 1. Vergi Dava Dairesi'nin 15.10.2018 tarih ve E:2018/1537, K:2018/2003 sayılı kararının ONANMASINA,

3. Temyiz isteminde bulunandan 113,30 TL maktu harç alınmasına,

4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Konya Bölge İdare Mahkemesi 1. Vergi Dava Dairesi'ne gönderilmesini teminen dosyanın Adana 1. Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 17.09.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.