DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı (TMK m. 166/1) boşanma davasında ilk derece mahkemesince; “taraflar arasında evlilik birliğini sürdürme imkanının kalmadığı, bunda vajinismus olarak tabir edilen rahatsızlığın etken olduğu, bunun ortaya çıkmasında taraflara yüklenebilecek herhangi bir kusur bulunmadığı” gerekçesiyle tarafların boşanmalarına, davalı kadın yararına 500-TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, davalı kadının kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle davacının manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiş, hüküm davalı kadın tarafından tümüyle istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince verilen hükmün gerekçesinde tarafların eşit kusurlu olduğu belirtilmiş, kadının yoksulluk nafakası miktarı az bulunarak 1.000- TL yoksulluk nafakasına ve kadının sair istinaf itirazlarının ise esastan reddine karar verilmiştir. Hüküm sadece davalı kadın tarafından istinaf edildiği halde, ilk derece mahkemesince kusursuz olduğu belirtilen davalı kadın aleyhine olacak şekilde bölge adliye mahkemesince kadının eşit kusurlu olduğu belirlemesi hatalı olduğu gibi, erkeğin kusuru da temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir. Gerçekleşen bu durum karşısında davacı erkek tam kusurlu olup kadın kusursuzdur. Türk Medeni Kanunu'nun 166. maddesine göre boşanmaya karar verilebilmesi için davalının az da olsa kusurunun varlığı ve bunun belirlenmesi kaçınılmazdır. O halde davacı erkeğin boşanma davasının reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.02.2020 (Prş.)