Yargıtay 17. Hukuk Dairesi
Davacı vekili; davalıların sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın, yaya davacıya çarpması sonucu davacının kalıcı olarak çalışma gücü kaybına uğradığını, kazadan dolayı davacının uğradığı kalıcı çalışma gücü kaybı ve geçici iş görmezlik zararının karşılanmadığını belirterek fazlaya ilişkin haklar saklı olmak üzere 1.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan ve 20.000,00 TL manevi tazminatın davalı ...'tan kaza tarihinden itibaren uygulanacak en yüksek faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 14.378,23 TL'ye yükseltmiştir.
Davalı ... vekili; davalının sevk ve idaresindeki aracın müvekili nezdinde trafik sigortasının olduğunu, davacı tarafından yapılan başvuru üzerine hasar dosyası oluşturulduğunu ancak maluliyete ilişkin evrak eksikliği nedeniyle ödeme yapılmadığını, kusur ve maluliyet raporlarının Adli Tıp Kurumundan aldırılması gerektiği belirtilerek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ...; davaya cevap vermemiş, yargılama sırasında davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminata ilişkin davanın kabulü ile 14.378,23 TL'nin davalılardan müteselsil olarak tahsiline, davalı ... şirketinin dava tarihinden itibaren yasal faizden sorumlu tutulmasına, davalı ...’ın 17/11/2012 tarihinden itibaren yasal faizden sorumlu tutulmasına, manevi tazminata ilişkin davanın kısmen kabulü ile 10.000,00 TL'nin 17/11/2012 tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte davalı ...'dan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde,dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı ...’ın aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
6098 sayılı TBK'nun 56. (818 sayılı BK'nun 47.) maddesi hükmüne göre, hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde takdir edilecek manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden, hakim bu konuda takdir hakkını kullanır iken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
O halde mahkemece, meydana gelen trafik kazası sonucu davacının yaralanması nedeniyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amacıyla; tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kazanın meydana geldiği tarih de göz önünde bulundurularak davacı için hak ve nasafet kuralları çerçevesinde daha düşük manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, açıklanan sebeplerden dolayı bir miktar yüksek manevi tazminata hükmedilmesi uygun görülmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’ın sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...'a geri verilmesine 14/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.