Trafik Kazası Sonucu Değer Kaybı ve Kazanç Kaybı İstemi
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi
Esas No : 2018/17
Karar No : 2019/4597
Karar Tarihi : 2019-04-11





Davacı vekili, harca esas değeri 2.225,00 TL göstererek, davalının işleteni ve sürücüsü olduğu aracın neden olduğu çift taraflı trafik kazası sonucu müvekkiline ait aracın hasarlandığını, araçta değer kaybı meydana geldiğini, tamir süresince kazanç kaybına uğradığını, zararın tahsili amacıyla davalı aleyhine başlatılan icra takibine itiraz edildiğini ve takibin durduğunu belirterek itirazın iptali ile takibin devamını ve %20 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.

Davalı vekili, araçta kazanç ve değer kaybına neden olacak şekilde hasar olmadığını ve talebin fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile; Konya 3. İcra Müdürlüğünün 2014/1586 Esas sayılı ilamsız takipte itirazın kısmen iptali ile 2.000,00 TL değer kaybı yönünden asıl alacak ve bu alacağa takip talebindeki şartlar çerçevesinde takibin devamına, fazlaya dair talebin reddine, alacak likit/hesap edilebilir nitelikte olduğu, itiraz da haksız olduğundan asıl alacağın %20 si oranında hesaplanan 400,00 TL inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 

 6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190 TL’ye çıkarılmıştır.

Davacı tarafça harca esas değer 2.225,00 TL gösterilerek takibin iptali talep edilmiş, mahkemece itirazın kısmen iptali ile 2.000,00 TL değer kaybı yönünden asıl alacak ve bu alacağa takip talebindeki şartlar çerçevesinde takibin devamına hükmedilmiştir.

Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 11/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.