Suç : Taksirle Öldürme

Hüküm : 1- TCK'nın 85/1, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 53/2-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

06/04/2016 tarihli Ek karar: TCK'nın 53. maddesi uygulamasının hükümden çıkarılmasına dair

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

10/03/2016 tarihli hükmün tefhimi ile dosyadan el çeken mahkemece, kısa karar ve gerekçeli kararda sanık hakkında uygulanan TCK'nın 53/1. maddesinin sehven uygulandığından bahisle hükümden çıkarılması amacıyla verilen 06/04/2016 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;

Sanık hakkında TCK'nın 62. maddesi uygulanırken sanığın dosya kapsamından anlaşılan sosyal ilişkileri, fiilden sonra gözlenen davranışları, cezanın sanığın üzerindeki olası etkileri gerekçelerine, TCK'nın 51. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılırken de sanığın bir daha suç işlemeyeceğine dair herhangi bir olumlu izlenim bırakmaması, kaza sonrası müteveffanın ailesi ile hiçbir şekilde ilgilenmeyerek pişmanlık göstermemiş olması gerekçelerine dayanıldığı göz önünde bulundurulduğunda, tebliğnamedeki sanığın adli sicil kaydının değerlendirilmesi ile ilgili çelişki yaratıldığına ilişkin bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına, kusura ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;

Olay günü gündüz vakti üç şeritli bölünmüş yolda sanığın sevk ve idaresindeki kamyon tipi araç ile dört yönlü kontrollü kavşakta kırmızı ışık yanması nedeniyle sol şeritte durakladıktan sonra yeşil ışık yanmasını takiben hareket ettiği esnada yolun karşısına geçmek için yolun solundan kaplamaya giren yayaya çarpması sonucu yayanın ölmesi ile sonuçlanan olayda,

5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,

Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün TCK'nın 53/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin 6 nolu bendinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/01/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.