MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Hırsızlık

HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;

Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;

Sanığın, suç tarihinde tarihinde geceleyin, müştekinin ertesi gün kurulacak pazar için hazırlayıp bıraktığı tezgâhındaki limonları çalmaya teşebbüs ettiği olayda; Dairemizce de kabul edilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19.12.2017 tarihli 2014/2-445 E. 2017/556 K. sayılı kararında belirtildiği üzere TCK'nun 142. maddesinin birinci fıkrasının (e) bendindeki nitelikli hâlin uygulanabilmesi için hırsızlık suçuna konu eşyanın, âdet veya tahsis ya da kullanımı gereği açıkta bırakılmış olmasının gerekmesi, hırsızlık suçuna konu eşyanın âdet gereği açıkta bırakıldığının kabulü için bu konuda süreklilik kazanmış genel bir alışkanlığın bulunmasının zorunlu olması ve âdetlerin zamana, yere ve bölgeye göre değişebilmesi hususları göz önüne alındığında, suçun işlendiği yörede pazarcılık yapan kişilerin, satışa sunduğu ürünleri geceleyin pazar yerinde, tezgâh üzerinde açıkta bırakmaları yönünde süreklilik kazanmış genel bir alışkanlığın bulunup bulunmadığının, başka bir anlatımla katılanın pazar yerinde açıkta bıraktığı meyvelerin âdet gereği açıkta bırakılan eşyalardan olup olmadığının mahalli bilirkişi dinlenmek, gerektiğinde keşif yapmak suretiyle araştırılıp açıklığa kavuşturulması, sonucuna göre suçun niteliği belirlenerek TCK’nın 141. maddesi kapsamında kalıp kalmadığının değerlendirilmesi gerekirken, bu konuda herhangi bir araştırma yapılmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,

Kabule göre de;

Sanığın, müştekiye ait iki kasa limonun suç tarihindeki değerleri tespit edilmek suretiyle sonucuna göre sanık hakkında TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA,03.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.