Nafaka Yükümlülüğünün Evlilik Sebebiyle Kendiliğinden Sona Ermesi - Nafaka Yükümlülüğünü İhlal Suçu
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi
Esas No : 2019/4033
Karar No : 2019/5399
Karar Tarihi : 2019-04-03





Özet:

Sanığın 2016 yılı Aralık ayı ile 2017 yılı Ocak ve Şubat aylarına ilişkin olarak nafaka yükümlülüğünü ihlal ettiğinden bahisle cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, 4271 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 176/3. maddesine göre “İrat biçiminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafaka, alacaklı tarafın yeniden evlenmesi ya da taraflardan birinin ölümü halinde kendiliğinden kalkar...” şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, müştekinin alınan nüfus kayıt örneğinin incelenmesinde 21/09/2016 tarihinde yeniden evlendiği anlaşılmakla, nafaka yükümlülüğünün kendiliğinden sona ermesi sebebiyle sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.

Nafaka yükümlülüğünü ihlal suçundan sanık ...’in, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 344. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin ... 3. İcra Ceza Mahkemesinin 18/05/2017 tarihli ve 2017/265 esas, 2017/632 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 30/01/2019 gün ve 94660652- 105-27-7383- 2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/02/2019 gün ve KYB. 2019/12088 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.

Anılan ihbarnamede;

Dosya kapsamına göre,sanığın 2016 yılı Aralık ayı ile 2017 yılı Ocak ve Şubat aylarına ilişkin olarak nafaka yükümlülüğünü ihlal ettiğinden bahisle cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, 4271 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 176/3. maddesine göre “İrat biçiminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafaka, alacaklı tarafın yeniden evlenmesi ya da taraflardan birinin ölümü halinde kendiliğinden kalkar...” şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, müştekinin alınan nüfus kayıt örneğinin incelenmesinde 21/09/2016 tarihinde yeniden evlendiği anlaşılmakla, nafaka yükümlülüğünün kendiliğinden sona ermesi sebebiyle sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, ... 3. İcra Ceza Mahkemesinin 18/05/2017 tarihli ve 2017/265 esas, 2017/632 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında nafaka hükümlerine uymamak eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 03/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.