K A R A R

Davacı dava dilekçesi ile hidrofor, wc, yeşil alana parke döşenmesi suretiyle gerçekleştirilen mimari projeye aykırılıkların eski hale getirilmesini, eski hale getirme bedeli, gayrimenkulde oluşan değer kaybı, pencere demirlerinin takılması ücreti ile taşınma ve tadilat bedeli ve tazminat istemiştir.

Mahkemece eski hale getirme bedeli olarak 6.200,00 TL ile 2.980,00 TL nakliye, tamirat ve pencere demiri takma bedelinin davalılardan tahsiline, diğer taleplerin reddine karar verilmiş, hükmün taraflarca temyizi üzerine Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 24.03.2015 gün 2014/15523 Esas 2015/4271 Karar sayılı ilamı ile “İcra ve İflas Kanununun 30. maddesinde bir işin yapılmasına ilişkin mahkeme kararlarının ne şekilde yerine getirileceği açıkça belirtilmiş olup, mahkemece bilirkişi raporunda tespit edilen mimari projeye aykırılıkların eski hale getirilmesine hükmedilmesi ve yapılmasına hükmedilen işlemlerin yerine getirilmesi için davalılara Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi hükmü uyarınca uygun süre verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, eski hale getirme bedeli olarak tespit edilen 6.200,00 TL'nin davalılardan tahsili ile davacılara verilmesine şeklinde hüküm kurulması doğru görülmemiştir” gerekçesiyle bozulmuştur.

Mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra yapılan yargılama sonucu davanın kabulü ile dava konusu sitede son alınan bilirkişi heyeti raporu doğrultusunda, dava konusu taşınmazın kapı girişindeki hidraforun eski yerine taşınması, su deposuna sonradan ilave edilen üst kısmının kaldırılarak bu yerin eskiden olduğu gibi bahçe haline getirilmesi ve davacının penceresinin hemen önündeki barakaların yıkımından arta kalan zemindeki beton ve fayans vb. kısımlarının da tamamen kaldırılarak bu yerin dahi bahçe haline iadesi, tuvaletten arta kalan inşaat artıklarının temizlenmesi ve tuvalet zeminindeki betonun kaldırılarak zeminin eski hale getirilmesi sureti ile mimari projeye aykırılıkların eski hale getirilmesine karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.

Dava mimari projeye aykırılıkların eski hale getirilmesi ile tazminat isteminden ibarettir.

Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.

Ancak;

İlamların yerine getirebilmesi için hüküm fıkrasındaki maddi hukuka ilişkin hükümlerin kesinleşmesi gerekir. Yani davalı hükümle birlikte neyi nasıl ve ne kadar sürede eski hale getireceğini tebliğ edeceği için infazın yapılabilmesi açısından bir süre verilmesinin gerekliliği 634 sayılı Kanunun amir hükmüdür. Bu nedenle mahkemenin süre verilmemesi yönündeki kararı doğru görülmemiş ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 1. bendindeki ikinci paragrafın sonuna "davalıya karar gereğinin yerine getirilmesi için 20 gün süre verilmesine" ibaresi eklenmek suretiyle 6100 sayılı HMK’nın 370/2 maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, Yargıtaydaki duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 1.630,00.-TL’nin davalılardan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davacıya verilmesine temyiz harcının istek halinde iadesine 20/02/2018 günü oy birliği ile karar verildi.