Yargıtay 20. Hukuk Dairesi
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketler grubu bünyesinde 07.07.2014 tarihinde inşaat mühendisi olarak çalışmaya başladığını, bu tarihten 28.01.2016 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, üstlendiği şantiye şefliği görevleri sebebiyle iş ve işçi güvenliğinin sağlanması adına her zaman hem hukuki hem de cezai anlamda sorumluluk altında olduğunu, bu sorumluluğu karşısında 04.01.2016-16.01.2016 tarihleri arasında yıllık iznini kullandığı esnada 11.01.2016 ve 14.01.2016 tarihleri arasında toplamda 3 şantiyede imzalarının sahte bir şekilde atılması ve yazısının taklit edilmesi suretiyle sorumlu şantiye şefi olarak görevlendirildiğini öğrendiğini, sahte bir şekilde hazırlanmış belgelerle suç işleyerek müvekkilini şantiye şefi olarak görevlendiren davalı şirketler grubu tarafından, müvekkilin imzası ve rızası olmadan büyük bir risk altına sokulduğunu, durumu öğrenir öğrenmez İnşaat Mühendisleri Odası'na ve ... Cumhuriyet Başsavcılığı'na bildirdiğini, 28.01.2016 tarihinde noterden ihtar çekerek hem imzasının ve yazısının taklidi sebebiyle hem de fazla çalışma ücretlerinin tarafına ödenmemesi sebebiyle iş akdini haklı olarak feshettiğini, müvekkilinin yoğun psikolojik baskı altında kalmasının, imzasının ve yazısının taklit edilmesi suretiyle suç işlenerek hukuki ve cezai risk altına sokulması nedeni ile davalı şirketler grubundan 250.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini, kararın İnşaat Mühendisleri Odası'na bildirilerek bültende yayınlanmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının sübut bulmayan davasının reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı taraf vekili istinaf başvurunsunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce davacı vekilinin istinaf başvurusunun; HMK 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı aleyhine hükmedilen vekalet ücretinin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
2016 – 2017 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi' nin 10. maddesinin 3. fıkrası gereğince; davanın tamamı reddedildiğinden davalı taraf lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinde (tahsis şerhi ile düzeltilen ) bulunan "Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca reddedilen kısım üzerinden hesaplanan 20.950,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesi,'' rakam ve sözcüklerinin çıkarılarak yerine,
''Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca reddedilen kısım üzerinden hesaplanan 1.980,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,'' rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.07.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.