Yargıtay 17. Hukuk Dairesi
Kadastro sırasında 123 ada 18 parsel sayılı 69.93 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz satınalma ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle M.N. adına tesbit edilmiştir. Askı ilan süresi içinde İ.D. satınalma, irsen intikal ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle taşınmazın 20-30 metrekarelik kısmı dışındaki kısmının adına tescili isteğiyle dava açmıştır. Mahkemece davanın kabulüne ve dava konusu parselin bilirkişi krokisinde (A) harfiyle gösterilen 33.13 metrekarelik kısmının davacı İ.D. adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı M.N. tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece davacı yararına taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu gerekçe gösterilerek davanın kabulüne karar verilmiş ise de, varılan sonuç dosya içeriğine ve toplanan delillere uygun düşmemektedir. Dava 123 ada 18 parselin 3.7.2003 günlü fen bilirkişi krokisinde (A) harfi ile işaretli 33.13 metrekarelik bölümüne yönelik bulunmaktadır. Yerel bilirkişi ve tanıkların taşınmazın köy boşluğu olup, hiç kimse tarafından zilyet edilmediğini haber vermişlerdir. Çamaşır yıkamak şeklinde tezahür eden zilyetlik taşınmazın ekonomik amaca uygun iktisap sağlayıcı nitelikte bir ziyetlik sayılamaz. Köy boşluklarının mülkiyeti Hazineye aittir. Taşınmazın davacının öne sürdüğü 7.3.1970 tarihli satış senedi kapsamında kaldığı düşünülse bile satıcının kendisine ait olmayan köy boşluğunu satışa yetkisi bulunmadığından yapılan satışın geçerliliği de yoktur. Olayda 3402 sayılı Kadastro Yasasının 30. maddesinde belirtilen üç ayrık halden hiç biriside bulunmamaktadır. Açıklanan bu maddi ve hukuksal olgular karşısında kanıtlanamayan davanın reddi ile 123 ada 18 parselin tümüyle davalı M.N. adına tapuya tesciline karar verilmesi gerekirken delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru olmadığı gibi,
Kabule göre de; taşınmazın (A) harfi ile işaretli kısmının dışında kalan bölümünün kim yada kimler adına tapuya tesciline karar verildiğinin hüküm yerinde gösterilmemiş olması da doğru değildir.
SONUÇ : Davalı M.N.'nın temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü BOZULMASINA peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine 15.9.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.