Kişisel Harcamaların Şirkete Fatura Edilmesi - Zimmet - Müsadere
Yargıtay 5. Ceza Dairesi
Esas No : 2019/8918
Karar No : 2020/11808
Karar Tarihi : 2020-07-06





Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;

Suç tarihinde ... Belediye Başkanı ve ... Belediyesinin %98 ortağı olduğu ... Limited Şirketi müdürü olan sanığın, şirketçe alınan herhangi bir karar olmadan kendi kullanımındaki eşi adına kayıtlı ... plaka sayılı araç adına düzenlenen akaryakıt veresiye ve pompa yazarkasa fişlerinin şirket adına fatura edildiği ve bu şekilde aracın akaryakıt giderlerinin şirkete ödettirildiği, ayrıca yine aynı araca alındığı anlaşılan 4 adet otomobil lastiğinin 900 TL olan bedelinin de şirkete fatura edildiği iddialarıyla açılan kamu davasında; sanığın davaya konu ve eşine ait olan aracın şirket işlerinde sözleşme yoluyla kullanıldığına ilişkin inkara yönelik savunması karşısında, aracın şirket işlerinde kullanılacağına dair şirket kayıtlarında herhangi bir kira sözleşmesi bulunup bulunmadığının araştırılması, bu hususta gerekli evrakların dosya arasına getirtilip, dosyanın kül halinde Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşan bilirkişi heyetine tevdi edilerek suç tarihi itibarıyla sanığın eşine ait olan ... plakalı aracın akaryakıt giderlerinin ne kadarının şirkete fatura edildiği, kullanıma ilişkin sanığa ya da eşine ödeme yapılıp yapılmadığı, sanığın uhdesinde şirkete ait para bulunup bulunmadığı hususlarında rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,

Kabule göre de;

Sanık hakkında hesap hatası sonucu 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini,

Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 16/12/2008 tarihli ve 2008/146-235 sayılı Kararına ve TCK'nın 55/1. maddesinin hükmüne göre, mağdurun belli olduğu ve maddi menfaatin suçun mağduruna iade edilebileceği durumlarda zimmetin maddi konusunu oluşturan değerlerin müsaderesine karar verilemeyeceği nazara alınmadan, TCK'nın 55/2. maddesi uyarınca suça konu paranın müsaderesine hükmolunması,

Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının Resmi Gazete'nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı nüshasında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,

TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında 53/5. maddesi uyarınca, ayrıca, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi yerine, belediye başkanlığı ve şirket yöneticiliği yetkilerini kullanmaktan yasaklanmasına hükmolunmak suretiyle sınırlı uygulama yapılması,

Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 06/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.