Yargıtay 6. Hukuk Dairesi
Dava, iktisap ve mesken ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, kiralananın tahliyesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 17.02.2012 tarihinde kiralananı iktisap ettiğini, akdin yenilenmiyeceği ve aktin bitimi olan 01.03.2012 tarihinde kiralananın tahliye edilmesi ihtarının davalı kiracıya 22.02.2012 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen 23.03.2012 tarihinde kiralanana ihtiyacı olduğundan bahisle işbu davayı açmıştır.Davalı ihtiyacın samimi olmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Davaya ve ihtara dayanak, davalı ile eski kiralayan ... arasında düzenlenen yazılı kira sözleşmesi 01.03.2007 başlangıç tarihli ve 1 yıl sürelidir. Bu sözleşmenin varlığı konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu sözleşmenin hususi şartlar bölümünün 19. maddesinde "işbu kontrot bir yıllıktır. Kontratın sona ermesinden bir ay evvel taraflar yazılı olarak ihtarda bulunmadıkları sürece kontrat yenilenmiş kabul edilir." hükmü yer almaktadır. Bu koşul davacı kiralayan yönünden geçerli olup, bağlayıcı niteliktedir. Davacı eski kiralayanın halefi olarak, dayanak sözleşmeye göre kiralananın tahliyesini talep ettiğine göre, akdin bitimi olan 28.02.2012 tarihinden 1 ay önceye dayalı davalıya akdin yenilenmiyeceğine ilişkin fesih ihbarında bulunmak zorundadır. 22.02.2012 tebliğ tarihli ihtar, dönem sonundan bir ay öncesinde davalıya tebliğ edilmediğinden hukuki sonuç doğurmaz. Başkaca bir ihbarın varlığı da davacı tarafça ileri sürülmediğinden, sözleşmedeki şart gereği, akdin bitiminden bir ay önce akdin yenilenmiyeceğine ilişkin süresinde tebliğ edilen bir ihbar bulunmadığından, 28.02.2012 tarihinde 1 yıl süre ile yenilenen sözleşme gereğince 23.03.2012 tarihinde açılan dava süresinde değildir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, bu husus üzerinde durulmadan yazılı gerekçe ile tahliye kararı verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 30.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.