Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 74/1, 74/1-2. cümle, TCK'nın 62/1, 52/2-4, CMUK 326/son. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Olay günü Safranbolu ilçesi, Pelitören köyü, Dikmeerik mevkiinde izinsiz kazı yapıldığı ihbarı üzerine kolluk kuvvetlerince olay yerinin 2 km yakınına kadar araç ile, 2 km kadar patika yoldan ise yaya vaziyette gidilerek ulaşıldığı, kazı çukurunun içerisinde elinde kazma ve kürek bulunur halde temyiz dışı sanıklar Ferhat ve Mustafa’nın, kazı çukurunun yanındaki toprak yığının üzerinde oturur vaziyette ve yanlarında malya demiri, balta ve murç bulunur halde temyiz dışı sanık Bekir ve temyize konu sanık ...’un yakalandığı, kazı çukurunun 160 cm boyunda, 100 cm eninde ve 180 cm derinlikte olduğunun tespit edildiği, sanık ... temyiz dışı sanıkların kolluk aşamasındaki ve duruşmadaki beyanları, olay yeri tespit tutanağı içeriği, kazı yapılan alanın bulunduğu mevkii ve eylemin oluş şekli bir bütün halinde değerlendirildiğinde, sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde define bulmak amacıyla izinsiz kazı yaptığının sabit olduğu dosya kapsamında;

Sanık hakkında anılan Kanunun 74/1-1. cümlesi uyarınca tayin edilen temel cezada, olay yerinde keşif yapılarak, kazı mahallinin sit alanı veya 2863 sayılı Kanuna göre korunması gerekli başka bir yer olup olmadığı tereddütsüz şekilde belirlendikten sonra 74/1-2. cümlesi uyarınca indirime gidilip gidilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile 74/1-2.cümleye ilişkin uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin; sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Safranbolu Sulh Ceza Mahkemesinin 26/11/2010 tarih ve 2010/332 Esas, 2010/490 karar sayılı sanığın neticeten 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edildiği ve belirtilen cezanın sanık bakımından kazanılmış hak oluşturduğu hususunun CMUK 326/son maddesi gereğince infaz aşamasında gözetilmesine karar verilmesi gerekirken, sanığın 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi ve ilgili yasa maddesinin gösterilmemesi,

Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının 20 eşit taksitle ödenmesine karar verilirken, infazda tereddüte yol açacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,

Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. paragrafında yer alan " Ancak önceki ilamın yalnızca sanık tarafından temyiz olması nedeniyle ve ceza hususunda kazanılmış hak bulunduğundan, sanığın 1.500,00 TL ADLİ PARA CEZASIYLA CEZALANDIRILMASINA, " ibaresi çıkarılarak, yerine “5271 sayılı CMUK'un 326/son maddesi dikkate alınarak, sanık hakkındaki 1500 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün İNFAZ AŞAMASINDA GÖZETİLMESİNE” ibaresinin eklenmesi, hükmün 5. paragrafında yer alan “20 eşit taksit halinde” ibaresinin devamına, “birer ay aralıklarla” ibaresinin eklenmesi, ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 09/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.