Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
Davacı, ve karşı davalı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, resmi tatil, ücret, izin ücreti alacaklarının, davalı karşı davacı ise ihbar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, her iki davayıda kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı ( karşı davalı ) iş sözleşmesine davalı işveren tarafından haksız son verildiğini ileri sürerek ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı ( karşı davacı ) ise sağlık sebeplerini ileri sürerek kendi isteğiyle ayrıldığını savunmuştur.
Mahkemece istifa dilekçesine itibar edilerek anılan istekler reddedilmiştir.
Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğinde mevcut istifa dilekçesinde davacı çalıştığı bölümün sağlık sorunları nedeniyle elverişli olmadığını bildirerek ayrılmak zorunda kaldığını ifade etmiştir. Sağlık raporlarından davacının tüberküloz hastası olduğu anlaşılmaktadır .Hastalığının niteliği itibariyle 4857 sayılı Yasa'nın 24/1.maddesindeki koşulları taşıyıp taşımadığı buna bağlı olarak feshin haklılığı tartışılmamıştır.Öte yandan davacının işyerinin ( bölümünün ) çok sık değiştirildiği ve yıldırma politikası uygulandığı iddia edilmiştir.Davacının işyerinin hangi tarihlerde ve hangi sıklıkta değiştirildiği belirlenerek mobbing unsurlarını taşıyıp taşımadığı araştırıldıktan sonra tüm delillerle birlikte bir değerlendirmeye tabi tutularak sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.10.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.