Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalının yurt dışı projelerinde 2012-2014 yılları arası demirci formeni olarak en son net 5.30 USD saat ücreti ile çalıştığını, iş akdinin haksız feshedilmesine rağmen yasal haklarının ödenmediğini, çalıştığı dönem içinde her türlü yol (iş yerine eve- evden iş yerine gidiş ve Türkiye gidiş dönüş vb ) masraflar ile günde 3 öğün yemek, barınma ısınma, aydınlatma ve temizlik vb. giderlerin işverence karşılandığı ileri sürerek, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatından davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının yurt dışı şantiyelerinde demirci olarak 03/11/2012- 30/04/2014 tarihleri arası çalıştığını, çalışmasının kesintisiz olmadığını, belirtilen dönem dışında çalışmasının bulunmadığını, davacının hizmet akdinin işin bitimi sebebiyle sona erdiğini, buna ilişkin fesih bildirimi yapıldığını ve davacıya 19/03/2014 tarihinde tebliğ edildiğini, davacı ile belirli süreli iş ilişkisi kurulduğunu, işin bitirilerek tesliminden sonra iş ilişkisinin sona erdiğini, belirli süreli iş akdiyle çalışması nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatı hakkının olmadığını, son saat ücretinin 5,30 USD olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatlarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde ihbar tazminatı talebinde bulunmuş, mahkemece davacının ihbar tazminatı alacağının kabulüne karar verilmiştir.
Dosyaya davalı işverenlikçe sunulan ve yargılama sırasında imzasına itiraz edilmeyen 19/03/2014 tarihli "Fesih (İhbar) Tebliği" başlıklı belgenin incelenmesinden; davacının iş akdinin 30/04/2014 tarihinde feshedileceğinin 19/03/2014 tarihinde, 42 gün önce davacıya bildirildiği görülmüştür.
Somut uyuşmazlıkta, 4857 sayılı yasanın 17. maddesine göre davalı işyerinde davacının kıdemi nazara alınarak 6 haftalık (42 günlük) ihbar öneli kullandırılmak sureti ile davacının iş akdinin davalı işverenlikçe feshedildiği, davacı vekili işçiye bildirim süresi içinde yeni iş arama izninin kullandırılmamasının tanınan ihbar önelinin geçersiz kıldığını ileri sürmüş ise de, işçiye bildirim süresi içinde yeni iş arama izninin kullandırılmaması, tanınan ihbar önelinin geçersiz olduğu sonucunu doğurmayacağı (Yargıtay 9.HD. 01.12.2009 gün 2008/11880 E, 2009/32502 K), izin yükümlülüğüne aykırılığın yaptırımının ancak işçiye hak ettiği izin süresine ait ücretin ödenmesi olduğu, buna göre davacının yasal ihbar önellerini kullandığı, bu nedenle ihbar tazminatına hak kazanmadığı anlaşıldığından bu talebin reddi gerekirken kabulü bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 26/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.