• Davacı işçi ile davalı işveren arasında imzalanan bireysel iş sözleşmesinde fazla mesainin ücrete dahil olduğu kararlaştırılmıştır. 
• Sözleşmenin hukuken de geçerlilik şartlarını taşıdığı anlaşılan bu maddesine göre yıllık 270 saat, aylık 22,5 saat , haftalık 5,2 saat fazla mesai maktu ücret içerisinde ödenmiştir. 
• Davacının fazla mesai hesabı yapılırken aylık maktu ücret içerisinde ödenen kısmın haftalık 5,2 saat olarak mahsup edilmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili tarafından mahkememize verilen dilekçede, davacının davalı işyerinde 17.10.2008 tarihinde çalışmaya başladığını, çalışmasının 09.02.2015 tarihine kadar kesintisiz devam ettiğini, reyon görevlisi olarak davalı işyerinde çalışan davacının son ücretinin 1.368,00 TL olduğunu, davacıyla birlikte işyerinde tüm çalışanların fazla mesai yaptığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalışmasına devam ettiğini, davacının işyerinde mobinge maruzz kaldığını işyerinde herhangi bir eksiklik çıktığında araştırma ve soruşturma yapılmadan hırsızlıkla suçlandığını, zaman zaman tutanaklar tutularak maaşların kesintili ödendiğini, zaman zaman sinkaf içeren sözlerle uyarıldığını bu nedenlerle davacının iş akdini haklı nedenlerle feshettiğini alacak ve tazminatlarının ödenmediğini iddia ederek alacak ve tazminatların davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davacı vekili 09.03.2016 harç tahsil tarihli dilekçesiyle davasını ıslah etmiştir. Islah dilekçesi davalı tarafa tebliğ edilmiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili cevap dilekçesinde, dava edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının 09.02.2015 tarihli noter ihtarnamesi ile iş akdini feshettiğini, bu tarihten sonra işe gelmediğini, açılan davanın yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkeme toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın ksmen kabulüne karar vermiştir.

D) Temyiz:

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe :

1-Dosyadaki yazılara , toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacı işçi ile davalı işveren arasında imzalanan bireysel iş sözleşmesinde fazla mesainin ücrete dahil olduğu kararlaştırılmıştır.

Sözleşmenin hukukende geçerlilik şartlarını taşıdığı anlaşılan bu maddesine göre yıllık 270 saat, aylık 22,5 saat , haftalık 5,2 saat fazla mesai maktu ücret içerisinde ödenmiştir. Davacının fazla mesai hesabı yapılırken aylık maktu ücret içerisinde ödenen kısmın haftalık 5,2 saat olarak mahsup edilmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

F) Sonuç:

Temyiz olunan kararın , yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.