Özet:
- Taraflar arasındaki uyuşmazlık fazla mesai ücretine esas alınan çalışma dönemi konusundadır.
- Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir.
- İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
- Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının çalışma süresi boyunca yazın ve kışın aynı saatlerde, haftanın 7 günü 12 saat çalıştığı kabul edilerek haftalık 19,5 saat üzerinden fazla mesai ücreti hesaplanmış, davalı ise kışın çalışma şartlarının mesai yapmaya uygun olmadığını ileri sürmüş ve bu konuda idarece yapılan sözleşmedeki düzenlemeye dikkat edilmesi gerektiğini belirtmiştir.
- Mahkemece yapılacak iş, sözleşmedeki düzenleme, tanıkların bilebilirlik durumları da dikkate alınarak fazla mesai ücretinin hesaplanma dönemi değerlendirilerek çıkacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, 01.12.2013-15.07.2014 tarihleri arasında davalı ... Kanal İnşaatı işinin yüklenicisi olan işveren emrinde Oto kaynak ustası olarak aralıksız çalıştığını, 3 aylık maaşının ödenmesini istediği için iş akdinin feshedildiğini ileri sürerek ihbar tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalılardan Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık fazla mesai ücretine esas alınan çalışma dönemi konusundadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma yapıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının çalışma süresi boyunca yazın ve kışın aynı saatlerde, haftanın 7 günü 12 saat çalıştığı kabul edilerek haftalık 19,5 saat üzerinden fazla mesai ücreti hesaplanmış, davalı ise kışın çalışma şartlarının mesai yapmaya uygun olmadığını ileri sürmüş ve bu konuda idarece yapılan sözleşmedeki düzenlemeye dikkat edilmesi gerektiğini belirtmiştir.
.... Kanal İnşaatı Yapım İşi” konulu ihale sözleşmesinin 10.1.2. maddesinde "bu işyerinde havanın fen noktasından çalışmaya uygun olmadığı günler 1 Ocak-1 Mart tarihleri arasıdır. Ancak işin bitiminde bu devre dikkate alınmaz ve idare yükleniciden teknik şartları yerine getirerek işi tamamlaması için bu devre içinde çalışmasını isteyebilir" düzenlemesi bulunmaktadır. Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi Başkanlığının 11.04.2016 tarihli ve 2015/6652 esas, 2016/7886 karar sayılı ilamı ile, aynı işyeri ve aynı dönem için yapılan çalışmalarda işçinin Ocak ve Şubat aylarında çalışmadığı kabul edilerek yapılan fazla mesai hesabı yönünden onama kararı verildiği ayrıca Dairemiz temyiz incelemesinden geçen 2017/25901 esas sayılı emsal dosyada, 1 Ocak- 1 Mart kış dönemi için fazla mesai hesaplanmadığı, 2017/26786 esas sayılı dosyada ise tanıkların kış sezonunda şantiyenin kapatıldığını beyan ettikleri anlaşılmıştır.
Mahkemece yapılacak iş, sözleşmedeki düzenleme, tanıkların bilebilirlik durumları da dikkate alınarak fazla mesai ücretinin hesaplanma dönemi değerlendirilerek çıkacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
28.04.2018 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7139 sayılı Yasanın 6.maddesi gereğince DSİ harçtan muaf hale geldiği ve bu nedenle DSİ aleyhine harca hükmedilmemesi gerekmektedir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
kaynak:(www.corpus.com.tr)