Fazla Çalışma Ücreti İsteği
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
Esas No : 2016/19575
Karar No : 2020/6860
Karar Tarihi : 2020-07-01





Özet:

  • Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, 1.6.2015 tarihli raporla 5.594.35 TL net olarak hesaplanmış, ancak daha sonra dinlenen davacı tanığı ile dosyadaki delil durumuna göre 5.11.2015 tarihli rapor doğrultusunda davacı işçinin haftada 9 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmakta olup sözü edilen hesap raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak istekle ilgili karar verilmelidir.
 
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca istenilmiş, davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalı şirketin farklı şubelerinde asistan müdür olarak çalıştığını, son aylarda sık sık işyerinin değiştirildiğini ve uğradığı haksızlıklara tahammül edemeyerek iş akdini haklı sebeple feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı şirket davaya yanıt vermemiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz:

Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Hizmet süresi taraflar arasında tartışmalı olup davacı işçi 14.8.2009 tarihinde işe girdiğini ileri sürmüş davalı işveren 1.6.2012 -28.11.2014 tarihleri arasında çalıştığını savunmuştur. Dosya içinde bulunan sigorta sicil kayıtlarına göre davacının 2012 yılı öncesinde farklı sicil numaralı işyerlerinde çalışmalarının bulunduğu anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda farklı şirketlerde geçen çalışmaların birbiri ardına olduğu belirtilerek 14.8.2009 -27.11.2014 tarihleri için çalışma esasına göre hesaplamaya gidilmişse de davacı tanıklarının işe giriş tarihi bakımından herhangi bir açıklamaları bulunmamaktadır.

Mahkemece davacının hizmet dökümünde yer alan farklı sicil numaralı işverenler bakımından gerekli araştırma yapılarak sözü edilen işyerleri ile davalı şirket arasında işyeri devri, organik bağ ya da asıl -alt işveren ilişkisi olup olmadığı belirlenmeli, sonucuna göre davalı işverenin sorumlu tutulması gereken süre belirlenmelidir.

3- Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, 1.6.2015 tarihli raporla 5.594.35 TL net olarak hesaplanmış, ancak daha sonra dinlenen davacı tanığı ile dosyadaki delil durumuna göre 5.11.2015 tarihli rapor doğrultusunda davacı işçinin haftada 9 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmakta olup sözü edilen hesap raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak istekle ilgili karar verilmelidir.

4 -Davalı yargılamada vekille temsil edilmediği halde davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi de hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.

F) SONUÇ:

Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 01.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

kaynak: (www.corpus.com.tr)