Fazla Çalışma Ücreti - Taleple Bağlılık
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
Esas No : 2016/19629
Karar No : 2020/6906
Karar Tarihi : 2020-07-01





Özet:

  • Dava dilekçesinde davacının işyerinde ilk yıl için haftanın 5 günü 08:30-18:30 saatleri arasında sonraki dönemlerde 19:00'a kadar çalıştığı, ayrıca cumartesi günleri çalıştığı açıklanmış, haftanın 3 günü 22:00'a kadar çalışma olgusundan söz edilmemiştir. 
  • Bilirkişi raporunda davacının haftanın 3 günü saat 22:00'a kadar çalıştığı belirtilmek sureti ile hesaplamaya gidilmiş, mahkemece alınan rapora itibar edilerek fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır. 
  • Mahkemece dava dilekçesinde açıklanan vakıaların dışına çıkılarak ve taleple bağlılık kuralına aykırı şekilde karar verilmesi hatalı olup gerekirse bu yönde ek hesap raporu almak sureti ile talep sınırları içerisinde kalmak kaydı ile hesap raporu aldırılarak hüküm kurulmalıdır. 
  • Davacının izin kullandığı dönemler dosya içerisinde belirlenebilmekte olup fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel çalışmalarında sözü edilen izin süreleri dışlanmaksızın hesaplama yapılması da hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
 
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, davacının, davalı şirkete ait işyerinde 19/06/2010 tarihinden 19/11/2013 tarihine kadar makineci olarak çalıştığını, zam yapılmadığını, yol ücreti verilmediğini, davacının 19/11/2013 tarihinde işveren tarafından haksız olarak işten çıkartıldığını, ilk 1 yıl haftada 5 gün 08.30-18.30, cumartesi 08.30-11.30 saatleri arasında, diğer yıllarda hafta içi 08.30-19.00 ve cumartesi 08.30-13.00 saatleri arasında çalıştığını, bu çalışmaları için ücret ödenmediğini, net maaşının 1.150,00 TL olduğunu ayrıca yemek verildiğini, iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili, davacının, 04/11/2010 tarihinde işe başladığını, 07/11/2013 tarihinde arkadaşlarıyla vedalaşarak işten ayrıldığını, 08/11/2013-09/11/2013-11/11/2013 tarihlerinde tutulan tutanaklara göre mazeretsiz olarak işe gelmediğini, davacının davalı ile olan iş ilişkisini bildirimsiz olarak sona erdirdiğini, bildirimsiz ve mazeretsiz işe gelmemesi üzerine 14/11/2013 tarihinde işe gelmemesini belgelendirme için ihtarname gönderildiğini, davacının cevap vermediğini ve işe başlamadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz:

Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Dava dilekçesinde davacının işyerinde ilk yıl için haftanın 5 günü 08:30-18:30 saatleri arasında sonraki dönemlerde 19:00'a kadar çalıştığı, ayrıca cumartesi günleri çalıştığı açıklanmış, haftanın 3 günü 22:00'a kadar çalışma olgusundan söz edilmemiştir.

Bilirkişi raporunda davacının haftanın 3 günü saat 22:00'a kadar çalıştığı belirtilmek sureti ile hesaplamaya gidilmiş, mahkemece alınan rapora itibar edilerek fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır.

Mahkemece dava dilekçesinde açıklanan vakıaların dışına çıkılarak ve taleple bağlılık kuralına aykırı şekilde karar verilmesi hatalı olup gerekirse bu yönde ek hesap raporu almak sureti ile talep sınırları içerisinde kalmak kaydı ile hesap raporu aldırılarak hüküm kurulmalıdır.

3-Davacının izin kullandığı dönemler dosya içerisinde belirlenebilmekte olup fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel çalışmalarında sözü edilen izin süreleri dışlanmaksızın hesaplama yapılması da hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.

F) SONUÇ:

Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

kaynak: (www.corpus.com.tr)