Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında basit yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Tayin edilen adli para cezalarının miktarlarına göre hükümlerin, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
25.06.2013 tarihinde kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karardan sonra, denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle dosya yeniden ele alınıp bir hüküm kurulurken CMUK.nın 231/11. maddesi uyarınca duruşma açılıp sanığın haberdar edilmesi ve ayrıca gelmediği taktirde duruşmaya devamla hüküm kurulacağı hususunda bildirim yapılması gerekirken, mahkemece 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi gereğince sanığın son bildirdiği adrese tebligat gönderildiği ancak sanığın taşındığından bahisle iade döndüğü, aynı maddeye göre bu kez sanığın MERNİS adresine usulüne uygun bir tebligat yapılması gerekirken bu tebligat yapılmadan sanığın savunma hakkı kısıtlanarak gıyabında hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair hususları incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.