Yargıtay 12. Ceza Dairesi
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, Türk Ceza Kanununun 179/3-2, 62. maddeleri gereğince 25 gün gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Çaycuma Sulh Ceza Mahkemesi'nin 13/12/2010 tarihli ve 2010/439 esas 2010/660 karar sayılı kararının 24/01/2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 23/04/2014 tarihinde işlediği mala zarar verme suçu nedeniyle Çaycuma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.04.2015 tarihli, 2014/250 esas 2015/373 karar sayılı ilamı ile TCK’nın 151/1, 152/2-son, 43/2, 35, 62. maddeleri gereğince 2500 TL adli para cezası ile mahkumiyetine kesin olarak karar verdiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına Çaycuma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2015 tarihli 2015/364 - 2015/831 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
İncelenen dosyada, 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının dayanağı olan bildirime konu Çaycuma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/04/2015 tarih ve 2014/250 esas 2015/373 karar sayılı hükmü ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen hali ile mala zarar verme suçunu işlediğinden bahisle mahkumiyet hükmü verildiği anlaşılmakla; hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar" ibaresinin kanun metninden çıkarılması ve 5237 sayılı TCK'nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; yapılan Kanun değişikliği gereği sanık hakkındaki ihbara konu Çaycuma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/04/2015 tarih ve 2014/250 esas 2015/373 K. sayılı hükmüne ilişkin olarak uyarlama yargılaması yapılması için mahkemesine bildirimde bulunulup, yapılacak yargılama ile verilecek hükmün sonucuna göre hükmün açıklanıp açıklanmayacağı hususunda bir karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesi gereğince, daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş sanıkların bir yıl ve daha az süreli, diğer sanıkların ise otuz gün ve daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı yaptırımlara çevrilmesi zorunlu olup, suç tarihi itibariyle daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan sanık hakkında hükmedilen 25 gün hapis cezasının, TCK'nın 50. maddesinin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 30.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.