Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ...'nın asıl işveren olduğu ... Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çalıştığını, işyerinde aşçı yardımcısı olarak çalışan davacının 1.050.00 TL civarında ücret aldığını, işyerinde haftanın 6 günü 07.30 da çalışmaya başlayıp akşam 18:30 da işten ayrıldığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davada iş ilişkisi olmayan ...'nın taraf olarak gösterilmesinin hukuka aykırı olduğunu, davacının hangi şirkette çalıştığı belli olmasına rağmen kötüniyetli olarak ... aleyhine açıldığını, ...'nın yalnızca ihale makamı olduğunu, davacının taşeron firmanın elemanı olduğunu, talep edilen alacakların zamanaşımına uğramış alacaklar yönünden reddini talep ettiklerini, dava konusu taleplerle ilgili müvekkili Bakanlığın hiçbir sorumluluğunun bulunmadığını, sorumluluğun yalnızca hizmet akdiyle çalıştıran yüklenici firmaya ait olduğunu, davacının özlük dosyasının ihaleyi alan ... Tabldot T.A. Şirketinde olduğunu, davacının fazla mesai talebinin yerinde olmadığını, davacının hastanede fazla mesai yaptığını yazılı delillerle ispatlaması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
ir.Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmişt
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı fazla mesai ücreti talebinde bulunurken dava dilekçesinde işe başlama saatini sabah 07:30 olarak açıklamıştır.
Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda davacının sabah 07:00'de mesaiye başladığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Davacının çalışmaya başlama saatini sabah 07:30 olarak açıklamasına rağmen raporda bu saatin 07:00 olarak kabulü HMK. nın 26. maddesine aykırı şekilde talep aşımı olup, bu rapora itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
3-Davalı Bakanlığın Harçlar Kanunu' nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğunun gözetilmemesi de ayrıca hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/09/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.