Damga Vergisi İstisnası - Düzeltme Şikayet Başvurusu
Danıştay 9. Daire
Esas No : 2018/5876
Karar No : 2020/3901
Karar Tarihi : 2020-09-22





Dava Konusu İstem: Davacı şirket tarafından, Arkun Barajı ve Hidroelektrik Santrali projesi nedeniyle imzalanan sözleşmelere ilişkin 2010 yılı muhtelif dönemlerinde ödenen damga vergisinin, 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'nun geçici 4. maddesi uyarınca istisna kapsamında olduğundan hareketle iadesi talebiyle yapılan düzeltme-şikayet başvurusunun reddi yolunda tesis edilen 14.12.2015 tarih ve 119140 sayılı işlemin iptali ile ödenen tutarın iadesi istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: İstanbul 4. Vergi Mahkemesinin 31.03.2017 tarih ve E:2016/218, K-.2017/831 sayılı kararıyla; davacı şirket tarafından, 2014/Mayıs ayında tamamlanıp işletmeye alınan Arkun Barajı ve Hidroelektrik Santrali Projesi için 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu çerçevesinde Enerji Piyasası Düzenleme Kurumundan aldığı elektrik üretim lisansı neticesinde yaptığı 6 adet proje nedeniyle düzenlenen sözleşmeler üzerinden beyan edilip ödenen toplam 3.387.700,87-TL damga vergisinin sözleşmelerin imzalandığı 2010 yılında doğduğu, 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'nun geçici 14. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde, 31.12.2012 tarihine kadar işletmeye girecek üretim ve otoprodüktör lisansı sahibi tüzel kişilere damga vergisi istisnası tanındığı, bu maddede yapılan ve süreyi 31.12.2015 tarihine uzatan değişikliğin 31.03.2013 tarihinde yürürlüğe girdiği, davacı şirketin yatırımının ise Mayıs/2014'te tamamlandığı göz önüne alındığında istisnanın ancak, koşulların yerine getirildiği 31.03.2013 tarihinden sonra yapılacak işlemlere uygulanabileceği, önceki tarihte doğmuş vergilere uygulanamayacağı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi Kararının Özeti: Mahkeme kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve kararın kaldırılmasını gerektiren bir neden bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'nun geçici 4. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 31.12.2015 tarihine kadar işletmeye girecek üretim tesislerinin yatırım döneminde üretim tesisleriyle ilgili düzenlenen sözleşmelerin damga vergisinden istisna olması gerektiği, sözleşme tarihi itibarıyla işletmeye hangi tarihte gireceği kesin olarak belli olmayan enerji üretim tesisi yatırımı dolaysıyla düzenlenen sözleşmeler üzerinden damga vergisi tarh edilmiş olmasının hukukun temel ilkelerine aykırı olduğu ve vergiyi doğuran olay ile istisnayı doğuran olay üst üste gelmediği için 31.12.2015 tarihine kadar işletmeye alınıp alınmayacağı belirsiz olan bir yatırım dolayısıyla ilgili dönemde düzenlenen sözleşmeler üzerinden damga vergisi hesaplanması yerine, istisna süresinin sonunda Yasa'da belirtilen şartın gerçekleşip gerçekleşmemesi durumuna göre vergilendirme yapılması gerektiği ve aynı konuda, aynı sebeple açtıkları iki ayrı davada, aynı Vergi Dava Dairesi tarafından iki ayrı karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ DUYGU DALKIRAN'IN DÜŞÜNCESİ: 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu uyarınca istisnanın 31.12.2015 tarihini içine alacak şekilde genişletildiği ve davacının yatırımına ilişkin kısmi geçici kabulün de 30.05.2014 tarihinde yapıldığı görüldüğünden davacı şirketin temyiz isteminin kabulü de Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

MADDİ OLAY:

Davacı şirket tarafından, elektrik üretim tesislerinin yatırım dönemi içinde ödenen 2010 yılma ilişkin damga vergisinin, 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'nun geçici 4. maddesi uyarınca istisna kapsamında olduğundan hareketle iadesi talebiyle yapılan düzeltme-şikayet başvurusunun reddi üzerine dava açılmıştır.

MEVZUAT:

4628 sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunun Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunu'nun geçici 14. maddesinde "31.12.2012 tarihine kadar işletmeye girecek üretim ve otoprodüktör lisansı sahibi tüzel kişilere ait üretim tesislerinin yatırım döneminde, üretim tesisleriyle ilgili yapılan işlemler ve düzenlenen kağıtlar damga vergisi ve harçtan müstesnadır" hükmüne yer verilmiş olup, 22.01.2013 tarih ve 6408 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu de Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 3. maddesiyle 4628 sayılı Kanun'un geçici 14. maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan "31.12.2012" ibaresi "31.12.2015" olarak değiştirilmiştir.

30.03.2013 tarih ve 28603 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'nun geçici 4. maddesinin birinci fıkrasının b bendinde de 31.12.2015 tarihine kadar ilk defa işletmeye girecek üretim lisansı sahibi tüzel kişilere sağlanan teşvikler uyarınca, üretim tesislerinin yatırım döneminde, üretim tesisleriyle ilgili yapılan işlemler ve düzenlenen kağıtların damga vergisi ve harçtan müstesna olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 6446 sayılı Kanun'un 30. maddesinin 5 numaralı bendi ile 4628 sayılı Kanunu'nun geçici 14. maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Olayda, davacı tarafından imzalanan damga vergisine konu sözleşmeler, Arkun Barajı ve Hidroelektrik Santrali Projesi kapsamında yürütülmek istenilen faaliyete yönelik olduğundan, söz konusu sözleşmelerin, 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'nun geçici 4. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde ifade edilen, üretim tesislerinin yatırım döneminde, üretim tesisleriyle ilgili yapılan işlemlere ilişkin olduğu, yukarıda bahsedilen mevzuat çerçevesinde de, istisnanın sınırının 31.12.2015 tarihini içine alacak şekilde genişletildiği ve davacının yatırımına ilişkin kısmi geçici kabulün 30.05.2014 tarihinde yapıldığı görüldüğünden, davacının 2010 yılında ödediği damga vergilerinin iadesi gerekirken, yapılan başvurunun reddine dair işlemde ve davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunu reddeden Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle;

1. Davacının temyiz isteminin kabulüne,

2. Davanın reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunu reddeden İstanbul Bölge İdare Mahkemesi 5. Vergi Dava Dairesinin 03.04.2018 tarih ve E:2018/441, K:2018/1701 sayılı kararının BOZULMASINA,

3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın İstanbul Bölge İdare Mahkemesi 5. Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 22.09.2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.