Boşanma Davasından Sonra Açılan Manevi Tazminat Davası - Görevli Mahkeme
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi
Esas No : 2018/7150
Karar No : 2018/14762
Karar Tarihi : 2018-12-18





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin maddi tazminat talebinin reddine yönelik temyiz itirazları yersizdir.

Mahkemece; "Kesin hüküm" sebebiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir. Kesin hükümden söz edebilmek için; dava ile elde edilmek istenen sonucun, davada dayanılan olayların ve davanın taraflarının aynı olması gereklidir. Davalı kadın tarafından daha önce 12.11.2012 tarihinde açılan boşanma davası kabul edilerek tarafların boşanmalarına hükmedilmiş, karar 23.12.2015 tarihinde kesinleşmiştir. İşbu temyize konu boşanma davası ise önceki boşanma davasında verilen hükmün kesinleşmesinden önce 28.01.2014 tarihinde açılmıştır. Davacı erkek önceki davanın açıldığı tarihten sonra davalı kadının başka erkekle ilişkisi olduğunu ileri sürerek bu yeni olaya dayandığına göre artık kesin hükümden söz edilemez. O halde davanın kesin hüküm nedeniyle usulden reddi doğru değildir. Önceki boşanma davasında verilen boşanma hükmü 23.12.2015 tarihinde kesinleştiğinden, erkeğin açmış olduğu eldeki boşanma davası konusuz hale gelmiştir. Bu sebeple mahkemece davacı erkeğin açmış olduğu eldeki boşanma davası konusuz kaldığından "Karar verilmesine yer olmadığına" dair hüküm kurmak ve davadaki haklılık durumuna göre yargılama giderleri ve vekalet ücreti konusunda karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.

Boşanmaya sebep olan olaylar kusursuz veya az kusurlu tarafın kişilik haklarına saldırı niteliğinde ise, manevi tazminatı gerektirir (TMK m. 174/2). Tarafların, Türk Medeni Kanunu'nun 166/1. maddesinde yer alan sebeple boşanmalarına karar verilmiş, bu sebeple verilen boşanma kararı 23.12.2015 tarihinde kesinleşmiştir. Boşanma sebebi olarak kabul edilen ve diğer eşin kişilik haklarına saldırı teşkil eden maddi olay sebebiyle kişilik hakları zedelenen taraf, manevi tazminatı boşanma davasıyla isteyebileceği gibi, boşanmadan sonra da isteyebilir. Ya da boşanmaya bağlı olmaksızın "Hakların yarışması" çerçevesinde genel hükümlere göre de talep edebilir. Bir kişinin sorumluluğu birden çok sebebe dayandırılabiliyorsa hakim, zarar gören aksini istemiş olmadıkça veya kanunda aksi öngörülmedikçe zarar görene en iyi giderim imkanı sağlayan sorumluluk sebebine göre karar verebilir. (6098 Sayılı TBK m. 60) Davacı Türk Medeni Kanunu'nun 166/1. maddesine dayanan boşanma davasıyla birlikte manevi tazminat istemiştir. Daha önceki davada verilen boşanma kararının kesinleşmiş olması karşısında davacının aynı zamanda boşanma sebebi oluşturan eyleme dayanan manevi tazminat isteği artık boşanma sebebine bağlı olmaktan çıkmış, bağımsız bir talep haline dönüşmüştür. Böyle bir durumda manevi tazminat talebinin hukuksal dayanağı artık Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi olmaktan çıkmıştır. Davaca erkek, davalı kadının başka erkekle ilişkisi olduğu iddiasına dayanarak manevi

tazminat talep ettiğine göre, davalının hukuka aykırı bu eylemi sebebiyle Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesine göre sorumluluğuna gidilemiyorsa, genel hükümlere göre sorumluluğa gidilebilir. Borçlar Kanunu Türk Medeni Kanunu'nun 5. kitabı olup, onun tamamlayıcısıdır. (EBK m. 544; 1098 Sayılı TBK m. 646) O halde, davacının manevi tazminat isteği "Aile hukuku" hükümlerine göre incelenemiyorsa, haksız fiil sorumluluğuna ilişkin genel hükümler çerçevesinde incelenebilecektir. Öyleyse davacının boşanma sebebinden bağımsız hale gelen manevi tazminat isteği yönünden nispi peşin harç noksanlığının tamamlanması halinde görevsizlik kararı verilerek dosyanın Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.12.2018 (Salı)