8 Şişe Kaçak Viski Kişisel Kullanım Sınırındadır
Yargıtay 7. Ceza Dairesi
Esas No : 2016/2953
Karar No : 2020/115
Karar Tarihi : 2020-01-06





Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;

Sanığın elindeki siyah poşette 8 şişe 70 cl.lik viskinin ele geçirildiği olayda; sanığın savunmalarında suça konu içkileri hediye olarak aldığını beyan ettiği gibi miktar itibarıyla kişisel kullanım sınırları içerisinde kaldığı anlaşılmakla, dava konusu içkilerin sanık tarafından ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin cezalandırılmasına yeterli, savunmasının aksine her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,

Kabule göre ise;

Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla sanığın eyleminin 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasanın 8/4. madde ve fıkrası kapsamında kaldığı gözetilmeden 4733 sayılı Yasa uyarınca hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilerek 5607 sayılı Yasaya muhalefetten mahkumiyetine dair hüküm kurulması,

Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 62/1. maddesi yerine TCK'nun 62. maddesi yazılması, doğrudan verilen adli para cezasının günlüğü 20,00 -TL'den paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK'nun 52/2. maddesi yerine TCK'nun 52/2. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,

Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının günlüğü 20,00-TL'den paraya çevrilmesi sırasında TCK'nun 50/1-a madde ve fıkrası yerine TCK'nun 50. maddesinin gösterilmesi ve TCK'nun 52/2. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 52. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,

Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan ... İdaresi'nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.